Of ik nu aan het werk ben, op vakantie, of gewoon mijn vrije tijd doorbreng, ik word altijd aangetrokken door unieke gezichten.

Wanneer ik iemand ontmoet met een karakteristieke uitstraling, vraag ik of ik deze persoon mag fotograferen.

Dit kunnen uiteenlopende mensen zijn, van een bouwvakker met diepe groeven in zijn gezicht tot een jonge vrouw verkleed als jonkvrouw.

Ieder gezicht vertelt een verhaal, en ik streef ernaar om dat verhaal vast te leggen in mijn foto’s.

Marlou is geen model, en dat maakt deze fotoserie juist zo bijzonder.
We ontmoetten elkaar op een verjaardag van gezamenlijke vrienden, en ik vroeg haar simpelweg of ze eens foto’s met mij wilde maken.
Een aantal weken later stonden we samen op drie verschillende locaties in Zoetermeer. Geen druk – gewoon ontspannen samenwerken en mooie beelden maken.

Ik geniet er enorm van om met mensen die geen ervaring hebben voor de camera toch iets bijzonders vast te leggen.

Voor Storks, het honkbalteam van Den Haag, fotografeer ik af en toe wedstrijden.

Zo blijf ik actief in een richting die ik niet dagelijks doe, maar wel ontzettend leuk vind: sportfotografie.
Het levert het team mooie beelden én een toffe herinnering op

Mariska ken ik al geruime tijd. Ze is geen model maar ze heeft al meerdere keren voor mijn lens gestaan.

Maar deze keer was het anders: in plaats van dat ik haar vroeg voor een shoot, was het Mariska die de aanvraag deed.

Dit gaf de shoot een bijzondere, persoonlijke lading en maakte het een unieke ervaring voor ons allebei.

Dorien van Puffelen was een jonge moeder op de school van mijn dochter toen ik haar voor het eerst vroeg om voor mijn lens te staan. Jarenlang hebben we samen fotoshoots gedaan, tot kort voor ze overleed. Deze foto was de eerste die ons beiden het vertrouwen gaf om dit vaker te doen.

Helaas is Dorien veel te vroeg overleden, maar door haar foto’s denk ik nog vaak aan haar. Aan haar korte blonde haar, haar kleine postuur, en de fijne gesprekken die we voerden terwijl we samen op pad waren om foto’s te maken.

Tijdens een spannende oefenwedstrijd van de dames 1 van Hockeyvereniging Cartouche in Wateringen heb ik de kans gehad om een aantal prachtige momenten vast te leggen.

De energie en het enthousiasme van het team spatten van het veld en dit heb ik geprobeerd te vangen in een serie krachtige beelden. Neem een kijkje en beleef de wedstrijd opnieuw door mijn lens!

Soms hoef je niet ver te zoeken om iets bijzonders te vinden. Mariska ken ik al bijna net zo lang als mijn vrouw, en hoewel ze geen professioneel model is, had ik altijd het verlangen om haar voor mijn lens te krijgen.

Het is de gewone mens die mij fascineert, die verhalen vertelt met elke blik, elk gebaar. Er zit een schoonheid in iedereen, en dat wilde ik vastleggen.

Na jaren besloten we samen een middag foto’s te maken, iets wat we in het verleden ook eens hadden gedaan.

Terwijl ik door mijn lens keek, zag ik niet alleen Mariska, maar ook de vriendschap, de herinneringen en de jaren die ons hebben verbonden.

Als fotograaf is het vastleggen van verhalen een van de mooiste manieren om emoties en ervaringen over te brengen.
Verhalen van liefde, vreugde en geluk.

Maar soms wordt het pas echt inspirerend wanneer je ook de andere, donkere kant van het leven mag belichten.
Een kant die vaak onzichtbaar blijft, maar die zoveel kracht in zich draagt.

Zo kreeg ik de bijzondere kans om het verhaal van Serena vast te leggen.
Serena ken ik via de schaatsvereniging waar mijn dochter schaatst. Na veel twijfels besloot ik uiteindelijk de stoute schoenen aan te trekken en haar te vragen of ik haar en haar littekens — het gevecht dat zij heeft doorgemaakt — mocht fotograferen.

Ik ben een fan van contrasten.
Een mooie vrouw in een op het eerste oog lelijke omgeving, dat is vaak mijn voorkeur als het gaat om mijn creatieve stijl.
Maar dit keer niet. Of eigenlijk, helemaal niet.

De natuur heeft namelijk ook een bijzondere kracht om mijn creativiteit te prikkelen.
Bossen met hoge bomen waar het licht speels doorheen danst, of open velden vol hoog gras en wilde bloemen, zijn voor mij net zo inspirerend.

Het is het subtiele spel tussen licht, kleur en ruimte dat me elke keer weer raakt.

Rotterdam is een stad die me altijd weet te inspireren.
Van de verborgen steegjes tot de levendige pleinen en kades; elke hoek van de stad prikkelt mijn creativiteit.
Hoewel deze plekken niet altijd centraal staan in mijn foto’s, vormen ze vaak de bron van mijn inspiratie.
Helemaal bijzonder wordt het als ik de kans krijg om hier met een model te fotograferen.

Net zoals Celine, ontmoette ik ook Desiree tijdens mijn werk.
Ze was de vrouw van een van de monteurs die ik wekelijks met mijn camera volgde voor een klant.
Desiree werkte op kantoor, maar stemde enthousiast in met een fotoshoot in Rotterdam.

Het was een geweldige ervaring; spannend, leuk en uiteindelijk wederom een groot succes.

Er is iets bijzonders aan het fotograferen van mensen die geen professionele modellen zijn.
Ze brengen een natuurlijke, ongedwongen uitstraling naar voren die vaak de mooiste beelden oplevert.

Celine is daar een perfect voorbeeld van.
In het dagelijks leven werkt ze op kantoor bij een bouwbedrijf, waar ik haar ontmoette. Na een spontaan gesprek vroeg ik haar of ze interesse had in een fotoshoot. Van het een kwam het ander, en het resultaat was een prachtige shoot waarin ik mijn creativiteit volledig kon uiten.

Dank je wel, Celine, voor deze onvergetelijke ervaring.

Als je al vaker foto’s met iemand hebt gemaakt kun je soms ook eens een gokje wagen.

In dit geval was de vraag of het leuk zou zijn om ‘s avonds foto’s te maken in de buurt van onze woonplaats Zoetermeer.

Op een prachtige dag ben ik met Celine, een bijzonder mooie en getalenteerde jonge vrouw, verschillende locaties afgegaan om een diversiteit aan beelden vast te leggen.

Het doel was om haar veelzijdigheid te vangen en verschillende aspecten van haar uitstraling te laten zien binnen het kader van mijn creatieve visie.

In iedereen zit een model.

Dorien was de moeder van een vriendinnetje van mijn dochter.
Na wat aarzeling vroeg ik haar of ze eens voor de camera wilde staan en zij twijfelde daar enorm over.

ondertussen heb ik met haar de meeste shoots gedaan en kan ik altijd bellen als ik weer een idee heb om te fotograferen.

ze is kritisch op mij en op zichzelf, maar staat bijna overal voor open.

Danielle was, voordat ze voor mijn lens verscheen, onze kapster aan huis.
Wat een genot om mee te werken!

Charlotte is de enige die voordat ik haar vroeg al eerder modellenwerk had gedaan.
Maar dat wist ik toen nog niet.